O porchito

Hoxe tocaba baixar a Peça de Rabo para botala ao mar a encharcar, que xa está aí o 17 de maio, pero en Houston-CanaNaval tivemos un problema: 

Alguén plantou o seu porchito diante do noso portal...

Así que, mentres agardabamos que o amo sacase o carricoche do medio, fomos facendo outros traballos.

A fondear varas e paus, para que non escachen por secas.

Á volta, como o porchito continuaba no medio e medio, fomos facendo outro asunto: reflotar o submarino que vós non sabiades que tinhamos. 

O racú disposto a abandonar os fondos marinhos.

Amarrando o Republicano para que non se monarquice.

Recuperando a flotabilidade...

- Marchou o porchito?

- Aí segue.

- Ui, vai levar nas cachas...

Pois perfeccionemos a buceta mentres...

Hai que sacarlle esas manchinhas de sica...

Ghuaue!! Maravilla!!

- E non aparece!

- Haberá que pintarlle de patente a obraviva

- He, he, había quedarlle ben!!

Pois nada, varemos a xeiteira, a ver se non está cando voltemos...

Alá están Salva e Inacio a resgatar a Nova Marina.

Novo deporte náutico: poping-surf!

Queriamos levala xunta o Komaira...

Pero fóisenos às pedras, ai!

Mas ao final demos feito...

...con auténticos nós de mestra. Nunca mellor dito.

E cando voltamos, o porchito seguía alí. 

- Se polo menos lle puxera a xesta do maio! Pois imos pola planeadora, a ver se así.

- Como aínda estea á volta, ighual leva uns pandullasos!

Venha arriba!

Como era que se chamaba a planeadora?

Non queirades saber por que tinhamos a Trancas camuflada... :)

Venha, que se está aínda o porchito, vaille a ghamela enriba!

- ISO, ISO, que aprenda!!

E o do Porchito, xusto apareceu cando gardabamos a Xastelas. 

- Home, horas eran! A ver se o sac... Anda!! se és Nolito!!

Era Nolito.

- Que Nolito?

- O do Celta, podrén!!

- Ah, vale, pero saca o coche do medio, que temos que levar a encharcar a Peça de Rabo.

- Ai, muller, déixalle estar o coche aí, que é Nolito!

E a Peça de Rabo agardará até manhá... se non ven Larrivey pola Arousa.