sábado, 29 de agosto de 2015

Festa do Deporte: a tarde

...e o Ghuendighurú tinha razón, aínda que às dúas da tarde parecía que nos ía sair mentirán. É dicir, que a tarde estaba bonita para navegar e puidemos recibir e atender a todas as nenas e nenos que quixeron probar isto da vela tradicional.
Antes de nada, varamos as embarcacións grandes, para achicarlles a auga de tantos días de chuvia e darlles a freghada de rigor (se algún neno se portava mal ese era o castigo...). 

Só que vinhan un pouco rápido de máis....
Menos mal que andaba por aí o Suso...

Páralo, Paul!!
Outras tiveron máis delicadeza e usaron o travón musical...

Para Pachín, Para Pachín!
[como é o día para nen@s, facemos chistes infantís ;) ]

Na Festa do Deporte levamos a navegar a nenas e nenos menores de 12 anos (as que pasan da ducia xa poden vir calquera día) para que se fagan unha idea do que é a navegación en dornas a vela. Tenhen que saber todos os traballos, todos.

O primeiro: achicar!
Despois chega o importante:

En cal queres ir?
Decidirse é complicado...
Pouco a pouco, a medida que chegaban nenas, fomos enchendo dornas...

E racús...
Na Caramecha co último mohicano.
E a Salgharita armada con doble canha...
No mundo adulto igual non o sabedes, pero a verdade é que algunhas navegamos no único barco con nome de pediatra: a Buceta (cousas que aprendes paseando minchas). 
Pasa no ski e na navegación tradicional: as crianzas aprenden antes que as adultas!!

Levan a canha cos ollos pechados!!
E van a vela nun nada...
...mentres os expertos aínda andan a ostaghar...
A primeira orde de herr direktor foi a de navegar coa forza motriz de biceps e triceps (e un algho de trapecio): boghando.

E dar un paseínho entre dornas
- Nooon, como na piragua nooon!

Pero cansamos, a tarde estaba agradábel, non ía moito vento e as nosas nenas eran valentes e ousadas. 

Preparamos a vela para darlle emoción ao asunto.

Isto é outra cousa!!
Ben, a verdade é que non houbo moita diferencia...

Aburrímonos bastante...
E non sabiamos como raios gobernar a buceta pediátrica.
Boh!, un rollo aburridísimo!!
E máis cando nos encheron o barco de polizóns!

Un horror! Non cabemos!!
O temporal de vento amedou à tripulación...
Ai, si que é aburrido navegar...
E sendo tan pequenos nin drisar poden...
- Case que mellor imos para terra. 
- Si, si, por favor! Non aguantamos máis a bordo!
- Pois teremos que pedir remolque de planeadora...
- Si, si, isto é insufríbel. 
- Xa veremos se voltamos algunha vez!
 
E fuxiu toda a rapazada! Toda!!
- Non, non, non me deixedes aquí!!
É pena, pensabamos que esta tarde na praia da Canteira conseguíramos canteira para a escola, mais marcharon todas as nenas e nenos con cara de poucos amigos. 

Seguro? 


Se algunha mamá ou algún papá non queredes que as vosas crianzas saian nas fotos do bló, avisade que as retiramos (esquecemos preguntar pola tarde).

mércores, 26 de agosto de 2015

Festa do Deporte 2015

Como todos os anos, a Fundación Deportiva Municipal da Arousa organiza unha semana de festa, de celebración e portas abertas para dar a conhecer todas as entidades que integran a Fundación e todos os deportes que practican as carcamáns, que non son poucos. 


Na ENT Dorna tinhamos destinada para nós, dentro do programa, como ben podedes ver no cartaz, a tarde do xoves 27, a de manhá. 

Ai, si!! Pero xa vos avisamos que andan estes días arrabeados os monstros meteoghaliza e ghuedighurú, e para manhá prepararon unha boa: 
Ai mimá, chuvia e vento!!
Ai, mimá, vento e chuvia!!

Así que mudamos a axenda e a
Festa de Deporte na ENT Dorna

será o venres 28 às 17.00 horas, na praia da Canteira, esquivando piraguas.

Avisadas quedades!!


martes, 25 de agosto de 2015

I Regata do Esvarón

Este fin de semana era a XX Concentración de Embarcacións Tradicionais en Combarro, aonde tinhamos tenzón de acudir, como todos os anos. Programamos as dúas travesías, o sábado de ida e o domingo de volta, nesa rota que adoramos de sair polo Pombeiro, recorrer A Lanzada, pasar Punta Faxilda e Cabicastro para enxergar a illa de Tambo ao fondo e Combarro por tras...

Ai, pero aí nos apareceron os monstros Meteoghaliza e Ghuendighurú a advertir:
- Non saiades que non voltades! non saiades que non voltades! 
E non, non saimos. É certo que para o sábado a predición non era tan brutal, mais o domingo... o domingo todas sabedes como foi. Así que o venres, a Dirección Oficial de Perigos Inminentes Marítimos (DOPIM) decidiu suspender a actividade prevista.

OOOOOOOOOUUUUUUUHHHHH!

Pero sempre hai un plan B: día reservado, comida preparada... non podía quedar así, así que as máis valentes xuntáronse no Bao para facer unha PACHANGA contra, nunca mellor dito, vento e marea. Así foi organizada a 

I REGATA DO ESVARÓN


Como en todas as pachangas, foron sorteadas tanto as tripulacións como as dornas. A norma: ninguén pode ir coa parella de sempre (se a ten) nen na súa dorna (se a ten). 

Patróns, dornas e podréns: cadaquén que decida que columna é cal.

Para evitar a competitividade? Uniforme común!  

Non, non é a linda gatita o equipo de Piolín, é a equipación oficial para a chuvia.

O recorrido: saída de terra, armar vela, e triángulo entre a boia branca contra o terrón, a primeira batea do polígano e o Rei do Mar
A cousa comezou ben: meteoghalizas a nós!!!

-Se nos animamos, aínda damos chegado a Combarro!
Ai, pero os monstros metereolóxicos levavan razón, e a tronada chegou... Caghonoghuendighurú! Todas a arrisar ou retirarse...

Todas? Non! A Caramecha chegou primeira (das descualificadas)!
E non se vían máis que unha outra dorna, do moito que chovía...
E un pouco máis tarde, algunha outra...
E outras...
- Estades vivas? -Siii, iso que esta dorna é unha chambonada! - Esa? Pois non fostes nesta!!
Porque si, a grande conversa, ben, e discusión, consistiu en que dorna era peor para navegar: pois nesta, esvárase, pois nesta nace auga, pois anda que esta, que ten o pau de plastilina...

- E a escota!! Mira, ten unha escota de doce quilómetros...
E van chegando todas... Todas?
Para marinheiras, nós!!
Aaaah, os que faltaban!! Menos mal que a Nela está pendente!
Recollemos e confirmamos: a escota é quilométrica, Suso!
As dornas chegaron, enchoupadas, esvaradas, remolcada algunha, mais chegaron. porque o importante vinha despois: 

A comida!!!
Admitimos, as pachangas son só unha escusa para poder comer...
E, tachán tachán!! patrocianada por BRAULIO GARCÍA SL, a grande industria pesqueira (de trofeos) da Arousa, 

A ENTREGA DE PREMIOS!!


O Premio á Lesión Máis Grande: Lino!
Nooon, non é que nos dera unha lesión de como hai que arrisar cando o vento crece, hehehe, é que foi o lesionado máis importante da regata, con visita ao Salnés incluída, e dedo rompido.

O Premio aos Podréns Máis Podréns: Manolo e Xusto!
[ben, e premio à orghanisadora máis orghullosa, hehehe, sae ben afouta na afoto]. Podréns² = os máis listos. Secuencia dos feitos: 
- Ai, engharghallamos!
- Buuff, Que lío, non?
- E chove moito. Imos pró bar? 
- Imos! 
Non foi, ló, a decisión máis intelixente?

O Premio á Tigresa do Norte: Loli!
Loli parecía tranquila. Parecía. Foi navegar con Lino e voltar feita unha fera. Descualificada por non arrisar, tivemos que escoitar os seus aterradores grunhidos durante todo o xantar: GRRRRRRR, ganhamos nós! GRRRRRRR, ganhamos nós!!

O Premio á máis Canheira: Puri!
Puri nunca ousara levar a canha durante un temporal de chuvia e vento. Até que probou. e gostou tanto que despois non deixaba facer nada a Salvatore, pobre.

O Premio ao máis Grande Ramadán: Débora!
 a) Veu à pachanga sen comer b) estivo con nós durante o xantar sen comer c) colleu o premio sen escoller nin mirar. Unha das tres opcións é incorrecta.

O Premio á Supervivencia: Barel!
 O único que sobvreviviu a tres caídas, a da dorna e a das caixas que convertiu en asento I+D.

O Premio ao Príncipe Destronado: Salva!
- Sempre tenho que orghanisar eu todo, sempre tenho que orghanisar eu todo!, pois hala, xa arghallamos nós a I Regata do Esvarón e non pasou nada!! 

O Premio á Dorna máis Escorreghadoira: Suso!
Ai, a Soinha non é tan firme como parecía...
- Pois anda que a Nova Ánxela!
- Vaaale, pero queixámonos nós primeiro!

E a que faltaba: o Premio Bla bla bla bla: Bea!
Non sabemos por que lle deron ese premio, a verdade.

Iso si, os monstros meteoghaliza e ghuendighurú aínda tiveron algo que dicir...

E abriron o ceo pola tarde, porque xa non había pachanga...
E o nome da regata, preguntaredes?

Pois porque en paralelo houbo concurso A ver que a ten máis grande (a lesión)!!

E atentas, que se isto vos pareceu pouco, o sábado temos II Volta Podrén. Se os monstros meteoghaliza e ghuendighurú deixan...