E despois de botar a navegar a Patricia, pois houbo que acompanhala no paseo, non fora ser que se perdera, podrencinha que non conhece os fondos da ría nen os ventos do alto que azoutan o Campelo.
A Peça de Rabo foi a primeira en arrincar a navegación, por dúas razóns: un, era a que estaba amarrada por fora e, dous, boghaban os expertos padexeiros de piraguismo.
 |
Así calquera! |
 |
Non sabemos que pasou coa xeiteira, porque despois arrincou o galeón. |
 |
Ahhhh, que raro a NovaMarina, levando boias por diante... |
 |
E nós, por mirar para ela, case comemos un bateeiro... |
 |
Que contento quedou o noso Salvadorinho co seu discurso! |
 |
Outro ano máis, fermosas postais marinheiras! |
 |
O Rei do Mar houbo de facer dúas viaxes para poder pasear a todo quisque. |
 |
A Patricia de volta ao pantalán, protexida por papá Rei (cacho velame!). |
 |
Estreada e navegada, a Patricia fondeou no Cantinho. |
xa non e a primeira ´"volta"que escoito do discursiño , esta grabado e xo escoitarei de novo,,,,pero medo me da ,,,xa pido desculpas antisipadas si molestin a alghen , pa prosima faremos unha votasion , e o que lle toque que se poña , ,,,todos tendes dereito a metelapata jajajajajaja,,,,
ResponderEliminarei, ei, que nom havia retranca no do discurso...
ResponderEliminar