Encontros no Cabo 5: a Roncadeira.

- Que é iso que vén por aí

- Ghamela non parece

-  E é de plástico

- Ai, que cascarón! Agora a calquera cousa lle chaman tradicional...

- Éche ben feo, ouh!!

 - Ains, non vos enteirades de nada! Menos mal que estou eu aquí de assistant woman!! É a Roncadeira da Ghuarda...

- Roncará o que queiras, pero iso non é tradicional!

- Claro, porque o tradicional tamén está para ser transformado! Novos tempos, novos usos! É unha gamela adaptada para que poidan patroneala persoas sen mobilidade, ou con ela reducida...

- Aaaaah! Pois ló imos vela!! 

E a súa tripulación recolleu velas para explicárnola toda todinha!

Popa abatível para o acceso da cadeira de rodas...

 Parece a barcaza da Arousa!

Clase de manexo de velas e cabos...

Probas de estabilidade: isto non dá quillarriba!

A tripulación andaba a anotar melloras para lle facer e facilitar máis a navegación. E nós gostamos da idea de mudar tradicións para que todas, realmente todas, podamos navegar. Por aquí podedes saber máis do proxecto.

 

Aclaradas as cousas, alá marchou a Roncadeira!

- Que ben vai a ghamelinha, eh!

- Dá ghusto ver como se inventan cousas novas...

- E menos mal que hai plástico. A ver quen a facía en madeira!

- Parece unha cascarinha de noz! E que interesante o mundo da navegación tradicional...

A nós a gamela acordounos a dorna Luxitana que en tempos andou pola escola e que o seu amo foi modificando amedida que perdía mobilidade.