Xeiteira ao tobo!

Hoxe choveu nada e ventou menos, así que tivemos boa tarde para traballar un pouco no Naval.

Quedamos às catro (algunhas non sabemos por que...) e demos en ir facendo aseghún que cousas aseghún se fose xuntando xente.

Ao comezo eramos poucas...

Neste mar de dornas pasamos as tardes...

O primeiro, sacar o empanetado da Peza de Rabo na escuridade...

Mentres no fondo traballan, acarón da Nécora, aproveitabamos o tempo...

Cargabamos a Revolta da sinha Débora...

A idea era trasladala a Testos, xunto coa Nova Ánxela e limpar o outro local para as carpinteiradas de inverno. 

Mandamos a Bea coa Revolta... 

E comezou a chegar xente, e xente, e xente, e mudamos os plans: a gardar a Nova Marina! 

A xeiteira xa estaba no carro, só tinhamos que ponhela ao enxoito.

O Carlos, como é campión de remos, quería levala a gholpe de bícepes...

... e case se carga a ghamelinha.

Como aínda falta moito para o Carmen, e queremos festa,

pois montamos nós a procesión da Nosa Senhora Nova Marina

Sen cairmos na conta de que no caminho ao santuario o que mais abundan son as curvas...

Ai, que non dá!!

Ai, que esta tampouco!

E claro, encallamos!!

E Don Olimpio, ofendido con tanta falsa e sacrílega procesión, enviounos à local...

Que ninguén se mova!

Houbo Herr Direktor de buscar un apanho desde ese casamento no que andaba...

Ao final, demos saído do apuro...

E a bola entrou!!

 Parecía que acabaran aí os problemas, pero non...

Aínda había que esquivar columnas dentro...

E si, acabamos de gardar a xeiteira... 

E Bea? Esquecida en Testos, farta de varrer e varrer as serraduras da flotabilidade reciclada pola Linda Molly.