martes, 20 de outubro de 2015

Áncoras ao fondo, que chega o outono!

Non pensedes que porque non pasamos polo bló non facemos nada. Que va! O outono é unha época ben intensa que dá para todo, para sol e para chuvia, para calma e para cicloxénese temporal, para saídas e quedadas... Iso si, a cada tarde nótanse máis os días e vemos o verán ir alá...

O outono dá...

...para varar as embarcacións cando chega a surada...
...e armar tertulias no medio da ría...
...para subir dornas no medio da chuvia...
...e boghar na calma, podre, tan podre...
...para devolver un trofeu ao alcalde do sur...
...e traelo de volta na mesma semana...
...para ir levando dornas ao Naval...
...e outras a ghanhar trofeus...
... para trasladar as embarcacións grandes ao refuxio invernal...
...despois de pasear nelas bretóns acompanhadas do Presioso...
...para seguir levando dornas ao Naval...
... e controlar os choques internos...
...para navegar de día...
...e navegar case na noite...
...para gardar a Nova Marina...
...e o Republicano...
...mesmo dá para convocar multitudinarias asembleas!!
Despois de tanto traballo...

...dormen as dornas calmas no local Naval.
E con elas o remolque o o motos da Luxitana, pois o outono tamén deu para ir buscalos a Sevilla Huelva Espartinas e traelos para as augas do norte, para as tardes nas que xa se notan os días.

1 comentario:

  1. a mais de mil kilometros , serca de sevilla , nun pobo chamado espartinas , ten a casa un dos nosos , socio de dorna , amigo das embarcasions tradicionais e tamen amigo meu , francisco javier gonzalez o dono da lusitana (que xa leva con nos mais de dous anos) , conosido por moitos de nos por javier o de huelva .Este pasado fin de seman fun a darlle unha visita , e pa cumplir co encargo que el me fixera de traer o rermolke e o motor da lusitana .....si , a mais de mil kilometros , topei unha persoa que no fisico casi non a recoñesia , pero a sua mente clara , intacta e lucida como sempre tuvo , estaba perfectamente ,,,, unha persoa pendiente de que unha makina lle meta aire a presion nos seus pulmons , que depende de unha "tablet" pa poder falar , vai e escrebenos "SI VIVO ES GRACIAS A DORNA" .......A, mais de mil kilometros , na sua sala de estar , convertida en dormitorio , cada ves que se incorpora pa mirar o noso blog DORNAS COMA AREA , o telexornal da tvg ou o partido do barsa , encontrase con vintetantas maquetas de embarcasions tradisionais , donde non faltan dornas, gamelas,a nova marina , o rebello , a laranha , o novo sofia e moitas mais que non me veñen a cabesa , si , nese espesie de santuario de barcos tradicionais , unha persoa pendiente dunha makina pa respirar , e , a que che da alento pa seghir loitando polo que el di , unha das cousas polo que vale a pena seguir vivo , a cultura mariñeira e os seus barcos,,,,,,,,,,,si , a mais de mil kilometros deixin un amigo loitando nuha batalla que sabe que non vai gañar , pero que non ten pensado rendirse mentres teña algo polo que vivir , e parte de esa ansia somos nos , todos os que formamos a ENT DORNA ,,,,,,,grasias javier por ser como eres , abrasos de todos

    ResponderEliminar

a falar a xente se entende