albaola faktoria

A blogueira non vai estes días a rascar e pintar, que anda a rascar a barriga e pintar a mona no estranxeiro; mais non por iso esquece os seu labores blogueirís.

E onte, paseando por estas terrinhas de fóra, deu en mirar para a proa, como o pirata da canción, e viu dun lado Pasai Donibane, doutro Pasai San Pedro, e alá ao frente, o ghalpón de Albaola. 

E haberá que ir alá!

 Así que collemos o botinho que cruza a ría (riínha, que moi ghrande non é) e fomos visitar o museo vivo que Albaola creou nun vello estaleiro.

Deixamos atrás as casinhas de Donibane...

E caminhamos até a Albaola Faktoria:

O da uralita no fronte xa nos gostou...

Da madeira case sen desbastar gostamos moito máis...

Pero que tiveran a dorna Meca a recibirnos, ai, emocionounos!

De toda esa lenha seique queren facer un galeón: están tolos estes bascos!!

Xa dentro do museo, a guía explicounos en que consistía a visita: vermos en vivo e en directo como se contrúe un galeón baleeiro do século XVII, ou por aí.

No primeira parte da visita, accedimos a unha exposición sobre a construción de barcos, a caza das baleas e o achado do pecio do San Juan, un baleeiro afundido en TerraNova, recuperado nos últimos corenta anos e que ven sendo o modelo da réplica que están a construir (vamos, o mesmo que o proxecto da Nova Marina, pero à biscaínha).

Moitos paneis explicativos e palés por todas as partes :D

Navegando nun mar de tellas

Unha vez pasada esta sección, accedimos à nave de traballo, onde podiamos ver aos carpinteiros sacar pezas do barco das madeiras de carballo, daquelas que tinhan fóra.

Deste paucinho de faia pretendían sacar a quilla do barco. Abríuselle. Oooooh!

Non só constrúen galeóns, tamén réplicas de botes...

Moita xentinha a traballar.

A maqueta do pecio do San Juan e as pezas a tamanho natural.

E despois de atender às explicacións da guía na nave de traballo, a visita aínda seguía até o terceiro e último espazo, o máis impresionante: 

A Nova Marina non é nadinha acarón deste bichazo!

Todo o espazo está desenhado para podermos seguir a obra de construción...

Cacho estampa!! Tiveron que movela cun guindastre!

Cazar baleas parecendo balea. Arte da camuflaxe.

Van ter que acabar o barco fóra porque o ghalpón non vai dar a altura...

E así, impresionadas coa marabilla de Museo que tenhen montado en Pasaia, collemos de novo o bote e voltamos para Donibane...

E alá ao frente, o Cantábrico.

E xa está. A blogueira xa cumpriu coa crónica de Páscua.