Que inchadinha branca vela 6: rodas para Rosalía

Cantaba Amancio Prada Rosas para Rosalía, pero, desde este sábado pasado, nós só podemos cantarlle chiares de rodas.

A IDEA era facervos unha crónica do día seguindo a programación horaria pactada na xuntanza do venres. E comezamos ben...

11.00. Quedamos no aparcadoiro do Bao para recoller as dornas

Era só enganchar e botar a rodar...

11.25. As transportadoras da Laverca saimos antes. Temos que parar na gasolinera e inchar unha roda...

E XA ESTÁ... xa non houbo máis programación horaria. Chegou o momento da improvisación urxente!!

11.31. E incumprimento das normas... Caleiro, territorio conquistado!

Os sinais de tráfico, o-rien-ta-ti-vos.

11.33. A roda non incha. Desincha! 

Nin coa app de aire comprimido a cousa rodaba...

11.40. Chamada à Central. Herr Direktor tranquilízanos: vai para alá o equipo A. 

Anibal, M.A., Murdock e Fénix traían unha roda de recambio...

11.50... que había que sacar...

Facendo lastre na popa...

...para que os mecánicos traballasen.

12.10. IMPOSIBLE. A roda estaba fundida na estrutura do remolque...

12.20. E tampouco sae a desinchada...

Nin tirando de telepatía...

12.30. Non temos chaves conpatíbeis. Todas as que levamos nos coches son para outro sistema operativo.

12.40. marcha o equipo A a serrar a roda de reposto...

12.50. Volta o equipo A cunha roda nova... INCOMPATÍVEL!

12.58. Marcha o equipo A coa roda desinchada para mercar unha igual. 

13.15. Volta o equipo A cunha roda ao xeito...

E o mecánico Elías puido cambiar o alerón do avión...

...usando verdadeira jai-tec. Ai o ghato, que tamén deber ser de guindous!

Por todo isto chegamos a Vilarello tarde mal e arrastro, cando os traballos estaban feitos, apesar de sairmos do Bau as primeiras...

E quen sabe como chegamos... Porque o remolque xa non voltou rodando, mais ao lombo doutro carro.

Carro convaleciente sobre carro san...

...con rodas podres.

Case mellor, antes de voltar para o ano, imos ter que reparar eses eixos, eses rodamentos, eses obuses...