Encontros no Cabo 4: o final... chegou!

Eran horas!!

Que por estes lares deixamos abandonado o dominco e sen cronicarvos o último día... quizais foi o subconsciente dalgunhas, que como andaron a facer mal, tinhan vergonza de admitilo...

A motora saiu do Chufre à hora marcada...

Ao herr direktor non lle saían as contas....

- Pero se só tinha seis persoas anotadas!!!

Como no Xabarín Club: cada día eramos máis. Menos mal que a cousa xa acababa...

En chegando ao Cabo da Cruz, novamente reparto de embarcacións. 

E aí o labor inconmensurábel desta blogueira e da súa asistente Débora. Exercendo a tarefa encomendada como community manageresas do blogue, non tivemos máis remedio que embarcar numa lancha de poliester (si, admitimos, de poliester!!) por ver de sacar algunha foto con xeito. 

Sufrindo o plástico. Todo sexa pola ENT Dorna!

A blogueira en pleno sacrificio...

E puidemos admirar barquinhos. 

Grandes, como o Evangelina Uno...

E pequenos...

Como os cangrexos (queremos dicir, os de vela cangrexa) andaban de regata, puidemos velos en plena conpetisión...

A Lavanqueira, buscando ganhar a posición...

Ou o noso preferido: o Ave de Paso (escopetaso!).

E polo medio, os arcaicos...

O Fredericksssund recén chegado (en foraborda) da Idade Media.

Ou os bateis chegados da EuskalHeria a boghadas...

Outro dos nosos preferidos: o Chasula.

... que agora é famoso. Non hai como sair na tele!!

E se non vai Claudio, a ver quen patronea a Falucheira!

Unhas das alegrías da manhá...

Por fin navegou o Presioso!!

Non moito máis pequeno que a catraia Santa Maria dos Anjos...

E navegando entre maravillas da tradición, a traición pillamos aos nosos...

Que fai esa enruga na maior do Rei do Mar?!

Ai, non. Así non pode sair no bló. Assistant! Mándalle un ghuasá a Salva. Que nos arranxe esa vela!!

- Ains, boh, se hai que ir, vaise...

Porfavorinho! Isto é outra cousa!!

E nestas pasamos a manhá... A verdade é que as fotos non compensan o sacrificio... Teremos que pedir unha cámara con xeito (ou mudar de fotógrafa)...

Unha vez que xantamos e nos despedimos de todas as amigas chegadas de tanto mar diferente, partimos para a longa travesía que nos traería de volta à Arousa.

Como tivemos que suportar os refachos e a empopada sen vara de portar a bordo da Salgharita, non hai fotos (se non hai poliester, non hai imaxes!). Iso si:

Chegamos ao Bao con ben!

Aonde iremos no 2017??