sábado, 25 de abril de 2015

Tardes de venres 2: a eterna buceta.

Entretanto, ou entrementres, mesmo maintenant, nos interirores do local do Naval, a buceta ex-Laranha continuaba a sua transformación.

Tamén aquí aforramos os debates. E si, ao final aceptamos subila a un par de tacos e apartar todas as velas. 

Venha, Nela, xa podes pintar!
- Pois eu creo que así ainda non está ben -di Larry  -[Noooon!] -pensa Bea
E venha a dar branco!
Eu tamén, eh!
E venha a dar verde!
E venha a dar patente!
E retoca-lhe no branco!
A senhora patrona, lista para cortar a cinta!!
Se hoxe cumpriu co plan de traballo, a buceta tería que estar megapintada, pero quen sabe se aínda están a debater como darlle a segunda man de verde nas táboas da quilla...

Pode parecervos que o da buceta vai con moita calma, pero iso é porque vai o traballo feito con moito mimo e amor, non como outros...

...que deixan os logos sen pintar...
E uns nomes, ai, que maneira de pintarlle o nome!!



Ningún comentario:

Publicar un comentario

a falar a xente se entende